Veel last van onrust, heen en weer lopen, licht-schaduw en geluid

Hallo allemaal,

Na mijn vorige bericht met vragen over een geschikt ras, zijn we toch gevallen voor een asielhondje.
Inmiddels is nu ze nu zo´n 4 dagen bij ons aanwezig en vooral de eerste dagen ging het boven verwachting goed zelfs met de nachten volledig doorgeslapen. Helaas beginnen nu wat ´gedragingen´ naar boven te komen waar ik graag wat advies over ontvang, ik hoop dat jullie mee kunnen denken.

Sinds gister hebben we ontdekt dat ze erg gefixeerd is op licht en schaduwen. Met het koken verschijnen schaduwen op de grond door de lamp in de afzuigkap, daar reageerde ze op door erachter aan te gaan. Vandaag ook ineens onrustig door geluiden die ze de afgelopen dagen grotendeels negeerde en wordt ze ´gek´ van de lichtval en schaduwen door de zon die door de gordijnen/ramen schijnen. Voor het eerst piept ze ook om aandacht. Wanneer er iemand voorbij komt een auto bijvoorbeeld of een fietser/wandelaar is ze ineens erg alert, dan gaat ze naar de deur, om vervolgens maar heen en weer te blijven lopen. Ze komt er dan zelf niet uit. In het begin hielp het om haar dan in de mand te sturen, dan ging de knop ineens weer op ontspannen, maar om een of andere reden lukt haar dat niet meer.
Gelukkig blaft ze vrijwel niet en dan vaak hooguit maar 1 blaf, maar het is wel vaak als iemand weggaat, en dan schiet ze ook weer in die heen en weer modus. Het valt ons op dat ze vandaag ook vaak erg alert in de mand zit, te ´kijken´ naar iets of niets.

Ik heb zelf het idee dat dit voornamelijk komt door het nog moeten wennen aan de situatie bij ons, vandaag is het weer een andere dag doordat het weekend is ook. We hebben ook bijna elke dag wel iemand heel kort langs gehad. We willen haar graag ´socialiseren´, maar misschien is dit net te veel voor haar? De eerste dagen ging het juist zo goed....

Wat is jullie idee hierover? Wat we er het beste mee zouden kunnen doen? Net was ze even lekker met een kong bezig en liep rustig rond, koppie stond er goed bij, staart ontspannen. Maar ineens hoorde ze iets vallen buiten en schoot ze weer in de onrust maar niet zo erg met heen en weer lopen, een tandje minder erg gelukkig.... bleef bij ons komen voor aandacht en ging zelfs zachtjes piepen. We hebben haar zo goed mogelijk genegeerd en GELUKKIG ligt ze nu even rustig in der mand. 

Maar goed ik zou haar zo graag wat onrust wegnemen, dus ik hoop dat er wat tips of ervaringen ofzo komen. Het is verder een schatje maar gewoon onzeker volgens mij (weet gewoon niet wat ze in sommige situaties moet doen).

een herplaatser moet echt wennenhet is een soort kadootje wat zelf uit een papiertje komt en je weet niet wat je kan verwachten.
hoe oud is je hond? en wat voor hond is het?

misschien helpt het door meer licht aan te zetten zodat de schaduwen weg zijn. alles is nu natuurlijk spannend en nieuw. Ik denk dat je de hond eerst even een week of 2 moet laten wennen zo min mogelijk prikkels en daarna is rustig andere honden op gaan zoeken zodat de hond ook meer went aan jou en de omgeving.
misschien een curcus om jullie band beter op te bouwen...

dit denk ik misschien weet iemand anders nog iets

waarschijnlijk is het een hond die al snel gespannen raakt 
het beste wat je kan doen is juist corrigeren maar alleen maar met een foei hoor
zo laat je zien dat er niks aan de hand is en dat hij of zij zich niet moet aanstellen 
gewoon kalm blijven en niet reageren op het gespannen gedrag 
wat je ook kan doen is het afleiden als ze gespannen word 
als er autos langsrijden een speeltje pakken en het leuk maken voor haar 
alleen het piepen is aandacht vragen en is het beste als je dat corrigeert 
onthoud het duurt 7 weken voor een hond helemaal gewent is en de rangorde is bepaald 
ik hoop dat je er wat aan heb

Allereerst super dat jullie haar een plekje geven!

Weet je iets van haar achtergrond?

Onze werd op straat gevonden, dus wij wisten niks.
Hier was het een grote pieppartij, en tegen de deur aanspringen als we maar naar de wc gingen.
Wat ons toen werd aangeraden, was negeren.
Ik heb me suf genegeerd.
Je zag wel duidelijk in de weken, maanden erna het beter worden.
Voor hem was het ook allemaal nieuw.

Ik zou nu zoveel mogelijk haar geruststellen.
Niet op ieder piepje ingaan, maar als ze bv ergens wat op gefixeerd raakt haar even bij je roepen, en een korte aai, even 'het is goed' zeggen en dan klaar.
Eventueel afleiden met een speeltje, of iets lekkers.
Kent ze een commando, bv haar plaats, dan kun je ze daar heen begeleiden.
Dat negeren, achteraf heb ik daar spijt van.
Omdat ik het de onze teveel zelf heb laten uitzoeken, terwijl hij op zoek was naar veiligheid.
Ze (hoe heet ze?) moet alle nieuwe geluiden en patronen leren kennen.
Wat Diego zegt, misschien proberen wat schaduwen etc te vermijden, als dat mogelijk is.

Succes hoor, ik ben benieuwd hoe het zal gaan.
Er komen vast nog meer tips!

Fijn die reacties, wat zijn jullie toch snel!
Jackie is 3,5 jaar en een vuilnisbakkie volgens het asiel. We vermoeden dat er een terrier in zit, ze lijkt een beetje op een boerenfox ook.

Meer licht is geen optie zeker ook omdat het deels door buiten komt dus het zal er altijd wel zijn. Het gekke is dat ze met wandelen er geen last van heeft van de schaduw door zon (als die in rug schijnt bijv. reageert ze totaal niet op die bewegingen van die schaduw, heb ik getest). 

Ik vermoed ook wel wat het misschien wat teveel is voor haar, maar omdat ze zo'n goede start had en zo'n open en vrolijk hondje al is..leek het niet zo'n probleem te zijn. Maar ik denk dat we de komende weken eerst haar moeten laten wennen aan ons eigen ritme. Dat de weekdagen anders zijn dan het weekend etc en dat we altijd weer terugkomen. Ze heeft de afgelopen dagen natuurlijk wel wat honden ontmoet met uitlaten en danet ook bezoek van een andere hond uit de familie (onrust was daarvoor al aanwezig). Een cursus wilde ik sowieso heel graag doen, moet alleen even kijken hoe ik dat kan realiseren (zit met vervoer en de cursus die op loopafstand was, is voorlopig niet meer hoorde ik net )

De reden dat ze is afgestaan is vanwege het niet alleen kunnen zijn, maar naar de wc, even naar boven en de nacht is totaal geen probleem geweest de afgelopen dagen.

Het is alleen zo vervelend voor haar als ze in zo'n staat schiet.... en vandaag kwam ze daar dus amper uit, niet met spelen (werd zelfs tijdens het spelen afgeleid door iets en schoot er weer in), niet met bij je roepen nix. Tot nu toe heeft alleen t negeren van t bij ons schooien om aandacht geholpen want sindsdien ligt ze rustig in der mandje te slapen, maar daarvoor was ze lichtelijk in die staat. Moeilijk hoor, vooral ook omdat ze zo graag wil helpen haha maar goed.... de eerste stap is denk ik de komende week zo min mogelijk bezoek thuis ontvangen en dezelfde rondes met uitlaten doen. Dan kan ze zich op ons ritme storten.

Bedankt voor jullie reacties en meedenken tot nu toe.

Aha Jackie! Welkom Jackie, en Nienna natuurlijk

Ik denk dat je gewoon lekker rustig aan moet doen. Jullie hebben haar met al best veel laten kennismaken, andere honden, mensen.
Haha, ik heb de 1e weken niemand laten komen, alleen na een week stond mijn eigenwijze en bloednieuwsgierige zus onverwacht op de stoep, maar dat heb ik haar vergeven.
Santa is nog steeds dol op haar...
Kun je nog vragen stellen aan de vorige baasjes, evt via het asiel?
Dat lijkt me wel fijn, mocht het nog eens nodig zijn.
En inderdaad, veel van hetzelfde even aanhouden, rust, structuur, veiligheid.
Komt goed!!

En nu een foto??

@twinwolfje, ik zou zeker geen foei zeggen bij dit gedrag!
Jackie is onzeker, logisch als je ergens 4 dagen bent.
Ze hoeft in mijn optiek voor dit gedrag niet gecorrigeerd te worden, maar juist gerustgesteld.
Dat is iets anders dan ze betuttelen, dus evt te belonen voor het gedrag.

S@nt@ hoe zou jij het dan aanpakken? Kun je een concreet voorbeeld noemen van geruststellen zonder dat het betuttelen/belonen wordt?
We willen haar nl wel het vertrouwen geven maar tegelijkertijd het goede voorbeeld zodat ze ook later geen ongewenst gedrag gaat vertonen omdat ze denkt dat we het toelaten.

De vorige baasjes zijn niet meer te benaderen voor zover ik weet en die wisten er ook allemaal geen raad mee. Het asiel heeft wel aangegeven dat we voor vragen hun nog konden bellen evt. maar het punt is dat zij dit gedrag minder of anders hebben meegemaakt omdat de situatie in het asiel zo anders is ook dan in de thuissituatie.

Goed dat je voor een herplaatser gegaan bent!
Komt wel goed hoor over een tijdje kijke je lachend terug naar deze periode van elkaar leren kennen en aftasten.
Je hond heeft veel meegemaakt.mijn honden hadden echt wel een maand of drie nodig voor ze echt zichzelf waren ..en duurt een jaar voordat je je hond van haver tot gort kent.(en de hond jou)
Dit was wat wat ik zelf gebruikt heb als handleiding,het komt van de webpagina van de stichting waar mijn honden vandaan komen.

De eerste dagen van de nieuwe hond
Natuurlijk is iedereen blij dat de nieuwe huisgenoot er is. De hond is nog niet echt thuis en vertoont aanpassingsgedrag. Helaas herkennen maar weinig mensen dit. De hond loopt de mensen in huis steeds achterna, het wordt lachend afgedaan als dat hij zich wel heel snel gehecht heeft aan de mensen. Hem opsluiten in de keuken of in de gang, natuurlijk niet. De hond hoort er toch bij en mag gaan en staan waar hij wil. Natuurlijk ben je trots op je hond en neem je hem zoveel mogelijk overal mee naar toe en komen er heel veel mensen op “kraamvisite” je nieuwe aanwinst bewonderen. Je loopt trots grote rondes met hem over het dorp of door de stad en je gaat gezellig met hem over de markt. Spelen met andere honden vindt hij vast leuk dus lekker een paar uur naar het strand of naar de bossen waar hij veel soortgenootjes treft. Dat is boffen hij luistert al heel goed en kan zelfs al los lopen en hij kijkt iedere keer waar u bent.

Nee! Niet gebeurt, dan bent u zeker op de goede weg!!
De volgende weken van de nieuwe hond
De bel gaat, hij blaft. Goh hij wordt ook al een beetje waaks, dat is boffen. Als we op straat een andere hond tegenkomen bromt hij een beetje. Wat leuk, hij verdedigt ons. Als we weg zijn geweest dan kan hij zijn geluk niet op als we weer terug komen. Het is toch heerlijk als de hond je heeft gemist en zo blij is dat je weer terug bent. Natuurlijk knuffel je hem bijna dood en hij jou. Waar ligt de hond in huis. Nou het liefst ligt hij midden in de kamer, dan kan hij natuurlijk lekker rondkijken. En wij stappen gewoon over hem heen, als hij daar nu lekker ligt dan laten we hem toch lekker liggen. Soms gaat hij ook wel eens onder de salontafel liggen, of onder de eettafel, onder het kastje is ook een favoriete plaats. Natuurlijk mag hij op de bank, ik schuif wel een eindje op. Hij kruipt stiekem ook wel eens bij mij op bed maar dat vind ik wel gezellig dus als mijn partner slaapt laat ik hem lekker liggen.
Na een week of 6.
Het blaffen bij de bel is overgegaan in grommen als de mensen binnenkomen en HELP hij heeft iemand gebeten. Op straat valt hij naar iedere hond uit, en hij vond het eerst zo leuk om met ze te spelen! Kwamen we toch gisteren thuis heeft hij het hele huis verbouwt, kussens gesloopt, aan de tafelpoten geknaagd. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Het buurmeisje komt langs opeens viel hij uit naar haar terwijl ze eerst zulke dikke vriendjes waren. Als ik op de bank wil gaan zitten dan probeert hij me te bijten en mijn partner kan zijn bed niet meer in. HELP mijn hond is niet meer te vertrouwen, hoe kan dat nu, het was eerst zo’n leuk beest. De buurvrouw heeft de politie ook al op mijn dak gestuurd omdat hij zo gilt als ik weg ben ik kan er niet meer tegen, de hond moet herplaatst worden.
Overdreven of de waarheid
Helaas is het in veel gevallen de waarheid en krijgen wij als organisatie pas het probleem te horen als we zitten in de fase: HELP mijn hond is niet meer te vertrouwen. In dit artikel is alles fout gegaan wat maar fout kan gaan, maar helaas reageren mensen zo. Dit is een samenraapsel van jarenlange ervaring van alle dingen die we al vele keren hebben meegemaakt. Mensen die hun bed niet meer in konden, visite die gebeten wordt is een heel voorkomend probleem. Uitvallen naar andere honden en soms ook mensen op straat is maar heel normaal. Het stuk is echt niet overdreven maar helaas echt de waarheid. In het overige deel van het artikel ga ik aangeven hoe het wel moet en waar je op moet letten wil je aan een volwassen hond een leuke hond krijgen..
Het uitzoeken van een nieuwe huisgenoot.
Als je op zoek bent naar een nieuwe huisgenoot is het heel belangrijk dat je voor jezelf en je gezin op papier zet wat je van een hond verwacht. Wil je een hond voor de sport of voor de gezelligheid, zijn jullie actief of juist niet, zijn er kinderen, kleinkinderen, andere dieren waar rekening mee gehouden moet worden, woon je in een bosrijk gebied met veel wild, woon je aan een drukke weg, wil je een supergehoorzame hond of wil je een hond die alleen komt als je hem roept en verder geen poespas. Al die dingen zijn van belang bij de keuze van een hond. Het beste is als je dit allemaal op papier zet en aan diverse stichtingen, herplaatsingsdiensten etc vraagt of ze een hond hebben die bij je past. Pas op het moment dat je al die honden verzamelt hebt kun je een keuze maken op foto welke van deze je het meest aanspreekt.
De eerste dagen van de nieuwe hond
Een hond verhuist, dit brengt een enorme hoeveelheid stress voor een hond mee. Hij zal in de eerste dagen ontzettend lief zijn maar hij is al zijn vastigheid om zich heen kwijt en zoekt krampachtig naar strohalmen om zich vast te houden. Je doet de hond het meest een plezier met hem in 1 ruimte te laten en niet heel het huis door te laten lopen. Je doet hem ook het meeste plezier met hem meteen duidelijk te maken wie je bent, wat je van hem wilt en vooral wat hij niet mag nu niet en nooit niet. Hij is het meest gebaat bij rust, heel veel rust. Het liefst het grootste gedeelte van de dag in een bench die op een rustige plaats staat. Neem hem vooral de eerste maand nergens mee naar toe, hij heeft genoeg aan de KLEINE rondjes die je buiten met hem loopt. Laat hem maar stukje bij beetje (maximaal 10 minuten per wandeling) de omgeving gaan verkennen. De rest van de tijd kunnen jullie gebruiken om kennis met elkaar te maken en om elkaars vertrouwen te winnen. Vrienden die benieuwd zijn naar jullie hond. Heel leuk maar niet in de eerste twee weken. De hond moet eerst leren wie er bij het gezin horen, wie op welke manier reageert en wat hij mag en wat hij niet mag. Pas daarna is het tijd om prikkels toe te gaan voegen. De eerste maand niet naar het strand, of het bos, zeker niet naar een plaats waar veel honden komen. Tijdens de eerste maand leer je dat je heel erg leuk bent en dat het de moeite waard is altijd naar je terug te komen. Leer je hem dat jij de veilige haven bent, dat als er iets is jij voor hem in de bres springt. Het moet leuk zijn om tijdens de wandeling naar je te kijken. Hij moet zien dat je blij bent met hem en dat je met hem bezig wilt zijn. Op die manier bouw je een band op met je hond en dat gaat niet als hij over een strand raast met nog 10 andere honden want dan is alles belangrijk behalve jij.

Ik heb verschillende mensen gehad die klaagden dat hun hond niet wilde gaan spelen en alleen maar bij hen bleef zitten. GEWELDIG dan ben jij dus zijn veilige haven en durft hij vanachter jou de wereld te aanschouwen. Laat hem maar lekker zitten. Als jij belangrijker bent als de andere honden dat is toch helemaal super. Hou dat er in ieder geval in.
De volgende weken van de nieuwe hond.
Blaffen en waaks gedrag in de eerste weken en zelfs het eerste halve jaar is uit den boze. Het is inderdaad waaks gedrag en daarmee geeft hij al meteen aan dat hij gaat bepalen of en wie er wel of niet binnenkomt. Het begint met blaffen, het gaat over in grommen en vervolgens in bijten. Toen je nog geen hond had kon je het ook prima zelf dus ook nu hoeft de hond het echt niet van je over te nemen. Geen geblaf dus als de bel gaat. Het is belangrijk dat je hem dat vanaf de eerste blaf die hij geeft duidelijk maakt door hem meteen te corrigeren ( apart zetten, laten schrikken van een rammelblikje). Hij zal op straat op den duur waarschijnlijk gaan uitvallen naar andere honden. Hij heeft nu een geweldig baasje en dat kan hij alleen houden als er geen concurrentie komt in de vorm van een andere hond. In het begin is elke andere hond een potentieel gevaar. Ieder brommetje, ieder grommetje, ieder blafje moet dus ook in de kiem gesmoord worden. Beloon hem vanaf het begin af aan als hij netjes langs andere honden loopt, andere honden moeten voor hem het sein worden voor iets leuks of iets lekkers. Dus zelfs op het moment dat hij nog niet bromt tegen andere honden geef je hem iedere keer als hij een andere hond ziet iets lekkers. Op den duur zal het dan zo moeten worden dat als hij een andere hond ziet hij naar jou kijkt zo van: “waar blijft mijn lekkers” Ook kun je als je een andere hond ziet leuke dingen met hem gaan doen, brokjes verstoppen aan de kant van de weg, door je benen circkelen, maakt niet uit wat, als het maar zo is dat het geweldig is om een andere hond tegen te komen omdat er dan zeker iets leuks gaat gebeuren.

Op het moment dat je weg bent geweest en je hond komt op je af gestormt negeer je hem, ook al komt hij in het begin niet op je af gestormt, je gaat eerst je jas uitdoen, koffie zetten, een tafel opruimen, de stofzuiger halen. Maakt niet uit wat je gaat doen zolang je maar geen aandacht geeft aan de hond. Het moet heel normaal zijn dat jij in en uitloopt wanneer jij wil en hij hoeft daarbij niet net te doen alsof hij je een jaar niet heeft gezien. Hij is namelijk niet blij dat hij jou ziet maar hij is blij dat zijn eten en drinken weer gewaarborgd zijn. Als jij weggaat moet hij maar afwachten of je terugkomt en als je niet terugkomt heeft hij geen eten en geen drinken. Dat is vele malen belangrijker dan dat jij bent. Bedenk dat de eerst volgende keer dat hij weer door het dolle heen is dat niet jij belangrijk bent maar het feit dat je hem straks weer gewoon eten kan geven. Met zijn dolle bui laat hij ook zien dat hij denkt dat jij buiten niet voor jezelf kunt zorgen. Dat kun je natuurlijk prima en daar heb je hem niet voor nodig. Hij laat je zien dat hij blij is dat je ongeschonden bent thuisgekomen en dat zonder zijn hulp. Nergens voor nodig, je kan prima voor jezelf zorgen en dat gekke gedoe van hem is absoluut niet nodig.

Een hond ligt in huis in zijn mand, of in zijn bench, zeker niet midden in de kamer. Als de hond midden in de kamer gaat liggen is hij bezig de boel te controleren. Op het moment dat hij blijft liggen als je aan komt lopen test hij je uit. Hij moet gewoon opzij als je eraan komt. Het is nog steeds jouw huis en hij bepaalt niet dat je maar over hem heen moet stappen of rond hem heen moet lopen. Als de hond onder een tafel, een stoel of een kast kruipt kan hij dat als zijn hol gaan beschouwen. Dat kan als gevolg hebben dat je in de eerste instantie niet meer met je benen onder de tafel of stoel kunt komen omdat hij dan in je benen hangt en op den duur mag je niet meer in de buurt van de tafel komen. Mand of een bench is voor de hond en verder niets. De bank, je bed allemaal hetzelfde verhaal, in het begin heel gezellig maar op het moment dat hij denkt dat het van hem is gaat hij het verdedigen, zeer honds gedrag maar ongewenst.
Een hond , je kan hem nooit voorspellen.
Als je je houdt aan de regels hierboven zul je niet in de 6 weken problemen komen. Zo lang je beseft dat je een hond in huis hebt en hem het eerste halve jaar nog niet door en door kent dan kun je ook niet voor verrassingen komen te staan. Wees erop voorbereid dat hij kan uitvallen, wees erop voorbereid dat hij onverwachte dingen kan doen. Schrik hier niet van maar reageer adequaat. Je nieuwe hond doorloopt heel snel de fase, pup, peuter, volwassen en hij test je op een gegeven moment uit. Wees voorspelbaar in je gedrag en nee is nee zijn hele belangrijke regels. Zet niet al te veel druk op je hond, verwacht helemaal niets van je hond en besef dat een hond leert dat dingen die hem wat opleveren die zal hij herhalen en dingen die hem niets opleveren zal hij achterwege laten. Stel jezelf bij ongewenst gedrag de vraag wat het je hond oplevert (en als hij zijn gedrag herhaalt dan levert het hem echt iets op al is het soms even zoeken wat) en wat je kunt doen om zijn gedrag te keren. Probeer het niet te goed te doen. Kijk naar je hond, leer van je hond en probeer in te schatten wat je hond nodig heeft.

Wat een lap informatie Bedankt ik zal het rustig doornemen en op mij  in laten werken.

Die gefix op ligt en schaduw lijkt heel erg op het probleem wat Laila had. Als ik jou was zal ik even naar je dierenarts gaan en even laten kijken naar haar oogjes. Laila had last van Cherry eye's en hebben ze pas naar jaren erover heen gekeken te hebben eindelijk gezien. ze is 2 maand terug geopereerd en ze heeft niet deze problemen meer. ze is vrolijk en heel erg speels weer.  dus mijn advies is even bij de dierenarts langs en haar oogjes even naar laten kijken  het hoeft natuurlijk niet persee cherry eye te zijn maar kan ook iets anders met de oogjes hebben.

echt het is pressies hoe Laila het had. die draaide zo'n beetje helemaal door. en dat ook door de zon van buiten af en de ligt en geluid. en auto's die voorbij reden. pressies het zelfde probleem.

Jantina, ik denk niet dat dit bij Jackie het geval is, haar oogjes zien er goed uit. Maar ik zal het zeker in gedachten houden en alert op blijven. Bedankt voor de tip en het meedenken.

Zie nu pas deze reactie. sorry voor het plaatsen weer van een nieuwe reactie. Dat met Laila haar ogen zag er ook altijd goed uit. zelfs de oog specialist had er destijds overheen gekeken. tot ik bij dierenkliniek kwam.
Ik hoop dat het goed komt met je hondje. mag het probleem zich voor blijven doen even voor zekerheid naar laten kijken aan de ogen. maar dat is jou keuze natuurlijk. ik heb jaren lang in de stress gezeten dat Laila zo angstig was en steeds maar weer niks werd gevonden terwijl ze wel helemaal door draaide.  Ik wens je veel succes met trainen van je hondje en hoop van harte dat alles goed komt.

Dankjewel Jantina, ik laat haar voor nu eerst maar rustig wennen en kijken wat door de onzekerheid van het herplaatsen komt en wat dan de echte blijvende issues zijn. Bedankt voor je bezorgheid en betrokkenheid Ik laat wel weten hoe het de komende tijd verloopt.

Graag gedaan hoor. doe wat jou eerst het beste lijkt en wie weet komt alles zo goed. Veel afleiden zoals je al doet kan idd ook al heel wat verlichting geven. elke keer als ze kijkt het doen. maar zoals ik lees komt dat allemaal goed. nogmaals graag gedaan.

Welkom Jacky en Nienna.

Ik sluit me bij de anderen aan het heeft tijd nodig.

Ik zou zelf de hond niet negeren als ze onrustig is en piept, maar haar even geruststellen door even rustig iest tegen haar te zeggen. Het is de bedoeling dat ze het gevoel gaat krijgen dat ze altijd bij je terecht kan als ze je nodig heeft. En je steun zal ze zeker hard nodig hebben.

Socialiseren lijkt mij nog te vroeg, de eerste tijd moet ze alleen maar wennen aan haar nieuwe huis en haar nieuwe mensen, ik zou dan geen bezoek ontvangen en niet ergens op bezoek gaan nog.
De wandelingen zou ik nog kort en saai houden en lekker thuis in een ritme komen met eerst nog heel veel rust om alles te verwerken. En stap voor stap wat meer afleiding inbouwen in het tempo wat zij moet aangeven.

Patricia Mcconnell heeft een boekje geschreven over hoe je een herplaatser goed in huis haalt. Het heet "Love has no agelimit". Een aanrader.

Is er verder niks bekend over de voorgeschiedenis van jullie hondje? Mijn excuses als ik ergens overheen heb gelezen hoor! Het kan ook "schaduw jagen" zijn en dat kan dwangmatig zijn/worden. Misschien is het er in de eerste dagen niet uitgekomen omdat alles nog nieuw is. Ik doe ook zomaar een gooi maar ben dit onderwerp al een paar keer tegen gekomen op internet en het lijkt er wel op. Fixeren op schaduwen en dan erachteraan jagen. Veel plezier met de nieuwe schat en ik hoop dat het snel beter gaat!!!

Hoi Diane, ik denk eerlijk gezegd niet dat dat schaduwjagen het echte probleem is. Vandaag met koken en niet die schaduw en lichtval was ze al minder obsessief bezig. Verder heeft ze het ook niet constant. Verder is ze dus weggedaan vanwege het niet alleen kunnen zijn (veel blaffen maar niet waaks, en achter je aan lopen).

Ik sluit me helemaal aan bij het artikel wat is geplaatst.
Ons werd ook als advies gegeven bij een herplaatser echt de eerste weken heel weinig te doen en dat heeft echt gejolpen.
Geen bezoek, geen rare dingen doen. Geen of weinig andere honden zien.
Hele stukjes lopen. Liever 5 keer 5 minuten dan 2 keer lang. En elke keer het zelfde rondje!
De hond moet aan alles wennen. Aan alle geuren, nieuw huis, nieuwe mensen. Geef het tijd.
En echt waar het klinkt misschien als saai of juist slecht voor de hond maar als je je er aan houd heb je over een paar maanden een super hond doe jou en zijn nieuwe omgeving helemaal vertrouwd. Anders zit je met een overprikkelde stressbal!
Succes

Jammer dat je geen profiel hebt. ander konden we wat makkelijker praten. je hondje moet zeker wennen aan de omgeving en al helemaal als die uit het asiel komt. Maar dit gedrag duidt duidelijk op de oogjes. nogmaals Laila had pressies het zelfde en ze hebben jaren lang erover heen gekeken. alles wat je omschrijft is het zelfde hoe Laila het deed. heeft ook altijd wat met het verleden te maken. Maar de ogen spelen ook een grote rol. Laila heeft Jaren lang dit gedrag vertoont. we hebben haar laten opereren aan de ogen op advies van dierenarts en de angsten zijn zo goed als weg.

Misschien hebben jullie een concreet advies op een concrete vraag
Wanneer er iemand weggaat (visite of een van ons voor wat boodschapjes) dan schiet ze in de stress; van de deur naar t raam en terug blijven draven, piepen, op de vensterbank en een enkele blaf. Ik merk duidelijk dat ze wat in paniek raakt dan. Wat zou het beste zijn om te doen. Ik heb tot nu toe elke keer aanmanend gesproken en haar in der mand gestuurd om wat te kalmeren (dat leek als enige te helpen, zelf komt ze er niet uit). Helaas krijg ik steeds meer de indruk dat dit ook niet echt werkt en het gedrag lijkt de afgelopen keren dus te verergeren. Kunnen we haar beter volledig negeren als ze dit doet, of toch laten weten dat wij dat gedrag niet goedkeuren en op welke manier doen we dit dan het beste zonder dat het straffen of juist belonen wordt. We willen namelijk voorkomen dat als we dit 'toestaan' dat ze dan gaat denken dat dit gedrag van haar werkt (want dan komen de mensen weer terug) en ze steeds meer en vaker dit gaat doen. Als jullie het beetje begrijpen wat ik bedoel.

Dat je hondje al in zijn mand gaat liggen ipv aandacht vragen is zeer goed. Dat zou ik ook zeker belonen.

Mijn bouvier is ook gek op schaduw en licht flikkeringen op de vloer, muur en plafond. Mijn herder vind het ook helemaal geweldig, maar dat komt omdat ik af en toe met een lampje (geen laser) op de vloer schijn en ze daar dan achteraan gaan als een spelletje. Ik vind het ook niet erg en alleen maar leuk  Maar het gebeurd wel eens dat ze achter een schaduw aan wil terwijl ik daar bezig ben. Dan stuur ik haar gewoon op haar plaats of uit die kamer (commando 'uit').

Mbt zenuwen na het vertrek van visite: ik zou de hond consequent op zijn plaats sturen.

Dit deed onze heel veel, en helaas soms nog steeds.
Niet meer  in die mate, maar je ziet dan pas echt ontspanning als we weer compleet zijn.
Ik herken ook heel goed je bezorgheid verkeerd gedrag te belonen, ik was daar als de dood voor.
Wij deden hier, op advies vd hondenschool, aan het grote negeren.
Ik raad je dat dus af .
Geruststellen, en dan ook dat gedrag doorbreken lijkt me beter.
Wat bedoel je met aanmanend?
Ook hier heeft ze tijd voor nodig, komt iedereen weer terug? Over een paar weken weet ze beter hoe alles werkt bij jullie.
Vaak zeg ik tegenwoordig, hoe stom ik dat altijd bij anderen ook vond, baasje is even boodschappen doen. Daarmee geef je duidelijkheid, meestal is dat voldoende.

Wie zou er nu onzekerder zijn, onze schatjes...of stiekem toch wij zelf?! haha
Maar hoe stel ik haar dan gerust (of bedoel je daarmee het vertellen wat je gaat doen?) en hoe doorbreek je het? Daar heb ik nu nog moeite mee, dat wordt nu steeds moeilijker want ze lijkt zich er weinig van aan te trekken.
Met aanmanend bedoelde ik meer corrigerend (Jackie, plaats etc).

Ik zou iets geruststellends zeggen, op zachte, kalme, zelfverzekerde toon.
Niet betuttelend, maar ik denk dat je dat verschil wel begrijpt.
Ze zoekt bevestiging, de kunst is om daar inderdaad een beetje de balans in te vinden tussen het zelf laten uitzoeken en bij wijze van spreken je hond op schoot nemen.
Ik roep Santa dan weleens bij me, krijgt een aai, en 'het is goed'.
Gaat ie dan nog door, dan wil ik ook weleens een strenger 'klaar' zeggen.
Gaan jullie ook nog iets doen met cursus o.i.d.?
Ik vond dat geweldig, zat er elke week met een hele rij vragen, en wij mochten ook mailen.
Ik hoop dat je iets aan m'n antwoord hebt
Succes ermee hoor!

Enne, ik was hier de meest onzekere haha, eerste hond, meteen een ingewikkeld exemplaar zonder enige opvoeding..

Bij haar is het al vaak letterlijk op schoot nemen haha. Vind ze heerlijk, een echt knuffelkontje uh hondje

Maar ik denk dat je vooral ook de toon bedoeld dan, niet dezelfde die je gebruikt als ze het goed doet maar ook niet die je om te corrigeren gebruikt, meer ertussenin. Dat zal ik dan eens gaan proberen. Het is toch meer een eigen weg erin vinden, zij is niet de enige die moet wennen en ons leren kennen.

Ik wil heel graag een cursus gaan doen, maar ik zit een beetje moeilijk met vervoer dus niet elke school en tijd is een mogelijkheid. Maar ik ben er wel mee bezig. Ik twijfel alleen of het het beste is zo snel mogelijk te beginnen of om haar nog eerst minstens een week of 2 te laten wennen aan de nieuwe situatie.

Precies, geen blije opgewonden toon omdat ze iets goed doet, maar waarmee je aangeeft, dit is goed/normaal, je kunt/mag ontspannen.

Wij zijn na 5 weken begonnen aan de basiscursus bij Gaus, omdat de cursus net begonnen was konden we  niet meer meedoen. Maar achteraf was het prima.
Een paar weken wachten is prima. Kan ze eerst jullie leren kennen, er komt al zoveel op haar af.
Bij de onze is dit allemaal best snel gegaan. Dat arme beest heeft heel wat te verstouwen gekregen.
Aangezien ons vermoeden is dat Santa heeeel weinig heeft gezien en meegemaakt voor hij bij ons kwam.

Ik heb ook het idee dat Jackie niet zoveel gewend is maar veel alleen thuis gezeten heeft waar ze dan van flipte. We zullen dat ook heel langzaam gaan oppakken, maar uiteindelijk wil ik er wel voor zorgen dat ze veel meekrijgt, ook met het openbaar vervoer bijv.

Jeetje wat een nacht.... tot nu toe ging het ZO ongelooflijk goed... maar vannacht was het helemaal mis. De buren hadden een feestje en waren luid aan het zingen en alles... werd ze helemaal gek van. Ze bleef maar blaffen. Ben dus even bij de buren gaan vragen hoe lang het nog duurde, dat ze er gek van werd, als we wisten hoe lang het nog doorging dat we dan een betere beslissing konden nemen wat te doen. Gelukkig duurde het niet zolang meer maar het kwaad was al geschied, we hebben nog even beneden gezeten, haar wel genegeerd en weer rustig naar boven gegaan. Helaas was ze al zo opgefokt en onrustig dat ze vervolgens nog urenlang heeft doorgeblaft....en toen we vanmorgen beneden kwamen ook een plasje heeft gedaan in de woonkamer :-(...zo jammer, en vooral zo rot voor haar.... Ik hoop dat het hier bij blijft en ze komende nacht weer meer rust heeft en niet blijft blaffen. We lagen echt zo in bed van, waar doen we nu goed aan...met de feestgeluiden klonk ze echt duidelijk in paniek, maar daarna toen we weer naar bed waren gegaan hebben we haar maar laten gaan, anders leert ze straks nog dat blaffen zorgt dat de baasjes komen. En dat willen we natuurlijk niet, maar man wat is dat pittig zeg haha....

Net natuurlijk ook weer in paniek toen mijn vriend naar het werk ging... heel typisch, het is dus niet direct het alleen zijn maar meer dat er mensen weggaan en zij niet (weet wat er gebeurt?) denk ik.
Ik negeer het dan zoveel mogelijk en toen ze weer iets minder hyper was, haar naar haar mand gestuurd. Later begon ze weer heen en weer te lopen, steeds uit het raam te kijken, kringetje lopen en weer naar buiten kijken. Toen ben ik maar snel wat eten voor mezelf gaan maken, dat leidde haar wel even genoeg af en ze ging rustig naar haar mand. Toen ze eventjes rustig lag, heb ik haar beloond met een brokje en een aai.

Wat vinden jullie hiervan? Wat zouden jullie doen in zo'n situatie? Wie weet kom ik zo op meer ideeen of krijg ik iets meer vertrouwen dat het zo goed is haha....