Elegie voor Sophie

Zowat ruim een halve eeuw Engelse cocker Spaniels .

Heel wat vreugde en plezier, maar eveneens verdriet.



In de loop van die tijd zijn een aantal spanielkes naar de eeuwige jachtvelden vertrokken.

Verdriet, pijn.



Uiteindelijk mildert de tijd het toch alweer.



Intussen ben ik een heel stuk ouder en deze keer 

heb ik het bijzonder moeilijk me er ‘over te zetten’ zoals dat heet.



Sophie is overgestapt naar die bewuste jachtvelden.

Net geen 14 jaar.

Een serieus stuk van mezelf is meegegaan met sophie.

Zo voelt het toch, voor mij.

Medestanders prijzen me gelukkig dat ze zo ‘oud’ is mogen worden.

Spaniel teefjes halen niet altijd die leeftijd, verzekert men me.



Ratio weet, het is de stroom der dingen, mijn kleine ziel of wat dit ook mag wezen, kan haar niet loslaten.

‘K mis haar. ...



- Koelkast kan worden open getrokken zonder dra een  tootje met lange zijden oren, onderaan scannend wat er zoal aan lekkers te vinden is … 



Geen washandjes meer gejat uit de onderste la in de badkamerkast …



Een deur dicht is deur dicht want er staat niemand aan de verkeerde kant …



’s Ochtends niet meer gewekt worden door een discreet gekrab aan de slaapkamerdeur …



Een hoed verdwijnt niet langer ; klopjacht en ‘m uit de struiken terughalen hoeft niet meer ...



Ovenwanten raken niet meer zoek …



Vieruurtjes en koffie gaan zonder nif-nif met de speurneus naar koekie-ongelukjes op het tapijt ...



Geen zoektochten meer in het bos …

De eekhoorntjes kunnen rustig hun ding doen… niet meer opgeschrikt ...



Geen gezamenlijke omgang op de schapenweide op zoek naar mol en muis 

...in dezelfde vlucht een neuzeneuzeke met het schaap Elise …



Familie merel en vooral z’n kinderen lopen niet langer gevaar in de lente ...



Minutenlang rondjes rijden om een schaduwrijke parkeerplaats te vinden, hoeft niet meer …



Parkeren in de zon, geen ramp, mocht het té warm worden in de auto ...



 Naar de kapper kan zònder afspraak, het maakt niet uit dat het al iets langer duurt …



Het doet zeer, naar de geit ( 2-PK ) komen uit een winkel en de contente snoet niet terugvinden op de achterbank ... … 

 

    Tòch blijft ze er altijd bij …

______



Na ruim 2 jaar, vind ik nù veel terug in Steffy … m’n Welsh Springerke …  

Mijn hart kan haar toelaten.
Zo is het goed.

Door sophilo op 22 mei om 15:25