The story of Jackie and Nukka

Jackie POV :
Om te beginnen werd ik een week goed verzorgt door mama maar toen werd ik samen met mijn broertjes hele dagen opgesloten in een bench totdat ik 6 weken oud was. Toen kwam mijn redding en de redding van mijn broertjes. Suze had een melding gemaakt bij de dierenbescherming en we werden opgehaald. Suze besloot dat ze mij graag wilde houden en dat kon via de dierenbescherming.

Zo kwam ik terecht in Castricum in een kraakpand. Het was er erg gezellig. In het begin kon ik niet eens de drempel over komen. Er waren 4 mensen die er woonde maar er zaten elke dag een hoop mensen. Iedereen vond mij lief en ging met me spelen. Spelen moest ik nog wel even leren want daar had ik nooit de ruimte voor gekregen. Tegenwoordig ben ik er een professional in. Toen gingen er 3 mensen weg verhuizen. Ze komen nog wel vaak langs dus heel erg vond ik het niet. Baasje ging toen het huis opknappen. Nu hebben we een mooie nette huurwoning en een nieuwe keuken. OOk hebben we een grote opgeruimde tuin waar ik lekker in kan spelen.

een aantal dagen terug liet baas mij wel schrikken hoor! Ze kwam thuis met een wit pluizig bolletje. Ik snapte hier niets van. Na een dagje wennen kwam ik er achter dat het een speel maatje was. Nu spelen we de hele dag en voed ik haar een beetje op, want ze mag natuurlijk niet alles! Net als ik. Gister zijn we voor het eerst wezen wandelen met z'n 3e en dat was heel grappig van Nukka, mijn speelmaatje snapte niets van aan de riem lopen. Toen ik het voor deed was het goed. Nu zijn we beste vriendjes en rennen we de hele dag achter elkaar aan. Baas heeft mij gister uitgelegd dat Nukka niet zo best verzorgd werd, net als ik. Nukka was met 8 weken bij een gezin gekomen wat geen zin had om voor haar te zorgen.

Ze kreeg er kattenvoer te eten, nou dat is toch wel heel gek! Wie geeft een hond nou kattebrokken! Dus het is maar goed dat Nukka nu bij ons woont. Vandaag gaat baas met Nukka naar de dierenarts. Ik hoop dat alles goed gaat met Nukka en dat ze gewoon kan blijven!

Door Suze en de 3 op 14 januari om 10:49